لورنزو ویلورزی-Lorenzo Villoresi-آشنایی با عطاران و طراحان بزرگ عطر

لورنزو ویلورزی-Lorenzo Villoresi- متولد 1956 ، طراح عطر ، در شهر زیبای "فلورانس" زندگی می کند . لورنزو به خاطر تحصیلات و سفرهایش در خاورمیانه ، آثارش شدیدا تحت تاثیر هنر مشرق زمین قرار دارند . عطرهای ادویه ای ، عنبری ، وانیلی و دیگر گیاهان معطر شرقی ، جزو مهمترین آثارش محسوب می شوند .

[caption id="attachment_15776" align="aligncenter" width="382"] Lorenzo-Villoresi-Ritratto-studio[/caption]

او دنباله روی وفادار هنر سنتی فلورانس است ، شهری که حقیقتا هنر عطرسازی در آنجا پا به عرصه ی وجود گذاشته است . خانه ی رویایی و زیبای عطر"ال.وی" در سال 1990 در قصر آنتیک قرن پانزدهم خانوادگی لورنزو ، با چشم اندازی از منظره ی شهر "آرنو" ، افتتاح شده است .

لورنزو را بیشتر برای کارهای سفارشی اش میشناسند و طراحی های Potpouris(ظروف دکوری معطر) او سرآمد دیگر عطاران است . او عطاری برجسته و مستقل است ، خارج از حمایت های شرکت های بزرگ و برنده جایزه ی بسیار معتبر "کُتی" در سال 2006 - coty 2006 -است که اسکار عطاران به شمار می آید و همچنین نویسنده ی چندین کتاب تخصصی درباره تاریخچه عطر سازی و ادبیاتی که اشاره به رایحه های معطر و عطرسازی است ، می باشد . او بطور کامل درباره ی تکنیک و هنر عطر سازی به زبان ایتالیایی توضیح داده است . لورنزو از برگزار کنندگان کنفرانس بین المللی عطر سازان دنیاست ، با نام "Pitti Immagine"s FRAGRANZE conferences" که هر ساله عطر سازان هنرمند را دور هم جمع می کند . از کارهای شاخص او میتوان عطر Dilmun را نام برد ، با الهام از داستان های افسانه ای نواحی تاریخی "بین النهرین" ، که در سفرش به آن نواحی شنیده بود . از دیگز آثارش به Alamut می توان اشاره کرد که با الهام از "قلعه الموت" و از عصاره ی گران بها ترین گل ها و چوب های کمیاب و نادر ساخته شده است تا رایحه ی گلستان و باغ های راز و رمزدار قلعه الموت را تداعی کند.

[caption id="attachment_15779" align="aligncenter" width="280"] لورنزو ویلورزی-Lorenzo Villoresi[/caption]

لورنزو ویلورزی خود بیان میکند که علاقه او به عطر سازی از سال 1981 زمانی که او به خاورمیانه سفرکرد شروع شده و بعد از آن بود که وجودش را فراگرفت تا اینکه در سال 1990 تصمیم به ایجاد برند خود گرفت. در طی این نه سال او به ترکیب روغنهای معطر میپرداخت و به مطالعه و تحقیق در مورد عطر سازی. ابتدا برای خود و بعضی دوستان عطرهای کاملا شخصی میساخت تا اینکه کار او مورد توجه دوستان و بعضی کمپانیهای مد قرار گرفت.پس از آن بود که به فکر توسعه کار خود افتاد و برند لورنزو ویلورزی-Lorenzo Villoresi را تاسیس نمود.

[caption id="attachment_15775" align="aligncenter" width="419"] عطر ادکلن لورنزو ویلورزی-Lorenzo Villoresi[/caption]

جالب است بدانید که تقریبا تمام کار در خانه صورت میپذیرد و کارگاه او طبقه فوقانی منزلش است در محیطی جالب و سنتی پر ازروح رایحه.طبقات زیرین منزل نیز همان آتلیه و کارگاه آموزشی اوست.

[caption id="attachment_15778" align="aligncenter" width="658"] کارگاه عطرسازی لورنزو ویلورسی[/caption]

همچنین عطر مورد علاقه براد پیت بازیگر معروف هلیوود همان ادکلن ماسک از لورنزو ویلورزی است.

[caption id="attachment_10134" align="aligncenter" width="600"] عطر ادکلن بازیگر معروف هالیوود براد پیت: Lorenzo Villoresi Musk[/caption]

لینکهای مرتبط:

عطار

لورنزو ویلورزی

Lorenzo Villoresi

لورنزو ویلورسی-Lorenzo Villoresi-بررسی آثار خانه عطر و ادکلن نیش لورنزو ویلورزی

تردیدی وجود ندارد که "لورنزو ویلورسی" و آثار جاودانه ای که او در قالب عطرهای لاین اختصاصی خود به یادگار گذاشته است؛ در زمره  آثاری هستند که شایستگی تحسین و به تصویر کشیده شدن در قاب جاودانگی را دارند.

لورنزو ویلورسی هنرمندی ویژه است که مسیر خود را از چرخه پیچیده و پر هیاهوی عطرسازی صنعتی و تجاری، جدا کرده و با الهام از تاریخ، فرهنگ، هنر و شیوه های سنتی و فاخر عطرسازی، دنیای مستقل و منحصربفرد خود را شکل داده است. ویلورزی با سفر الهام بخش و اثرگذار خود به شرق و خاورمیانه، به نگرش ویژه ای دست یافت که این دیدگاه عمیق، تأثیر بسزایی در خلق آثاری برجسته و ممتاز بدست این هنرمند داشت. تعهد به شیوه ها و فضاهای کلاسیک و ویژه عطرسازی که در فلورانس شکل گرفته اند؛ در تلفیق با فضای غنی و پیچیده تاریخ و فرهنگ خاورمیانه و دیگر نقاط بکر و اسرار آمیز جهان، این امکان را برای ویلورزی فراهم ساخت که در آثار خود، مرزها و تعاریف موجود را زیرپا گذاشته، در هم بشکند و مرزبندی و تعاریف جدیدی که مختص خود او هستند را به جهان عطر ارائه دهد. شاکله آثار و عطرهای لورنزو، بر پایه چنین فضا و ایده هایی شکل گرفته و در قالب ترکیبی قدرتمند و منسجم، ارائه می شوند تا بدین ترتیب، خانه عطرسازی "لورنزو ویلورزی" در سال 1990 راه اندازی شود.

[caption id="attachment_15871" align="aligncenter" width="300"] لورنزو ویلورسی وومو-Lorenzo Villoresi[/caption]

نخستین آثاری که از خانه ویلورزی ارائه شد، به سفارش خانه "فندی" و در قالب مجموعه ای از شمع های معطر، خوشبو کننده های اتاق و پوت-پوری (ظروفی معطر که با ترکیب ادویه ها و انواع گل ها پر می شوند)، ارائه شد. اما خلاقیت و نگاه ویژه لورنزو، در حصار محدود مارکت نمی گنجید و او، کار بر روی ترکیبات و فضاهای مد نظرش را با تلاش بی وقفه ادامه می داد. در سال 1993 نخستین عطر خانه لورنزو ویلورزی معرفی شد. "امو -uomo" عنوان این عطر است. اثری عمیق و ارزنده که نمایشی باشکوه از جغرافیا و اقلیم ویژه ایتالیا و رسومات و فرهنگ این سرزمین ارائه می دهد. یک ترکیب آروماتیک غنی که با چهره مفرح، تلخ و پر انرژی مرکبات، وجه گیاهی و تمیز اسطوخودوس، حجم بالایی از نوت های آروماتیک و البته نوت قدرتمند برگ بو با فضایی تلخ، گیاهی و ویژه شکل گرفته است. "دونا"، دومین عطر خانه بود که پس از "اومو" معرفی شد. "دونا-donna" عطر گل بو و نفیسی از همراهی عصاره های گرانبهای رز و زنبق است که با میخک صدپر و بنفشه، چهره ای درخشان و اغواگر پیدا کرده و بر بستری نرم و دلچسب از ایلنگ و یاس، در پایه ای از مشک و نوت های چوبی، کامل می شود.

[caption id="attachment_15870" align="aligncenter" width="300"] لورنزو ویلورسی دونا-Lorenzo Villoresi[/caption]

پس از موفقیت درخور توجه این دو عطر زیبا، ویلورزی در ادامه، مجموعه ای از آثار ویژه و قدرتمند خود را ارائه می کند. عطرهایی متفاوت و پیچیده که بر اساس یکی از آکوردهای اصلی و پرکاربرد در عطرسازی سنتی، ساخته شده اند- در اصطلاح به این عطرها مونو تم گفته میشود. حجم بالایی از ادویه هایی مانند فلفل، دارچین و هل که گرمای سرکش و راز آلود خود را در فضایی سبز و منحصر بفرد که با نوت هایی مانند سرو، جوانه صنوبر، اکالیپتوس و برگ بو شکل گرفته است؛ ارائه می کنند و این رایحه عمیق و ناب را بر بستری از نوت های آروماتیک جاری می سازد در عطر "اسپایزی-Spezie" محصول 1994 یکی از این عطرهاست. در همین سال، عطر متمایز و ویژه "وتیور-vetiver" معرفی می شود. عطری چوبی و قدرتمند از همراهی پچولی با وتیور که در لایه هایی از خزه، باریجه، نوت های سبز و ادویه ها، فضایی بکر و پیچیده را خلق می کند. ادکلن "مسک" محصول سال 1995، دیگر اثر ویلورزی است که با ایده پرداخت به یک نوت اصلی ساخته شده است. اثری زیبا و اغواگر از همراهی وجوه حیوانی و طبیعی مشک که به زیبایی با تار و پودی از چهره اغواگر و پودری آن در هم تنیده شده اند و با نوت های وانیل، رز و شمعدانی برجسته و در پایه ای از عنبر، صندل، خزه بلوطی و باریجه، کامل شده است. "صندلو-Sandalo"، دیگر عطر "مونوتِم" ویلورزی در سال 1995 بود. ترکیبی صادق، ساده و گیرا که روح کولون های کلاسیک را در خود دارد و با شخصیت برجسته ای از صندل و وتیور، در فضایی خاکی و گل بو که در پایه های از آکورد آمبر (اوپوپوناکس، لادن و پچولی)، به اثری ممتاز و متمایز تبدیل شده است. پیچیدگی های ساده، ظریف، آرامش بخش و خاطره انگیزی که با برجسته کردن نوت پچولی در عطری با همین عنوان که در سال 1996 به تصویر کشیده شد؛ تحسین همگان را بر انگیخت. "پچولی-Patchouli" عطری ویژه با محوریت پچولی است که با لمس ظریفی از نوت های گل بو و غنای صمغ ها، در فضایی خاکی و خزه ای که با نوت تنباکو مستحکم شده است؛ ادغام شده و در پایه ای پیچیده و خیال انگیز از سدر و صندل، فرود می آید. "وایلد لاوندر" نیز در سال 1996 ارائه شد. یک ترکیب آروماتیک کلاسیک باشکوه که از همراهی برگ بو، رزماری و ادویه ها با اسطوخودوس شکل گرفته و در پایه ای از باریجه، صمغ المی و زنبق، چهره ای مدرن و فاخر به خود می گیرد. در سال 1997، ویلورزی، وجه تازه و شگفت انگیزی از آفرینش خود را با عطر "اینسنسی" به نمایش گذاشت. "اینسنسی-Incensi" عطری پیچیده و قدرتمند است که در فضای عظیم و بی نظیری از انواع صمغ ها شکل گرفته است. مر، المی، لادن و بنزویین، نمایشی بی نظیر از بخور را در قاب قدرتمندی از دارچین به نمایش می گذارند تا اینسنسی، یکی از آثار منحصربفرد و مرجع چند دهه اخیر باشد.

پس از موفقیت چشمگیر ویلورزی با عطرهای ویژه و نابی که در سال های نخست فعالیت لاین اختصاصی خود ارائه کرد؛ اکنون او بعنوان چهره ای برجسته و هنرمندی با ایده های خلاقانه و بکر، در جهان عطر شناخته می شد. ویلورزی، نخستین دهه از فعالیت های خود را با شاهکار جاودانه "پایپر نیگرام -Piper Nigrum" به پایان رساند. انفجاری از نوت های ادویه ای مانند میخک خشک، فلفل، دارچین و زیره که بر بستری سبز و گیاهی، چهره ای مدرن و عمیق به خود می گیرد. این فضای منحصر بفرد با لمسی از رایحه خاص و برجسته آکورد رازیانه، در پایه ای خشک و تاریک از صمغ ها ادغام می شود تا شکوه رایحه بی مانند و ناب خود را به اوج برساند. "پایپر نیگرام-Piper Nigrum"، یکی از آثار برجسته و ممتاز عطرسازی مدرن است که بیانگر تبحر لونرنزو در تلفیق فضاهای اسرار آمیز و بکر با مفاهیم مدرن و البته ریشه های عطرسازی فلورانس است.

در سال 2000، دو اثر موفق دیگر به مجموعه آثار خانه اضافه شد. همراهی درخشان و ایندولیک مرکبات و شکوفه ها با حجم بالایی از نوت های سبز و آروماتیک، بر بستری پودری و صمغی در "دیلمان-Dilmun" و عطر اغواگر و عمیق "تیِنت دی نِیژ-Teint de Neige" که تفسیر بدیع و خلاقانه لورنزو از رایحه پوست است. اثری فاخر از همراهی وجوه پودری و غنی مشک با نوت های پودری و گل هایی نظیر رز و آفتاب پرست، رایحه ای چالش بر انگیز، فاخر و اغواگر را به این عطر نفیس بخشیده است. در سال 2001، ویلورزی با یک عطر برجسته و زیبای دیگر باز می گردد. نمایش زیبایی از گیاه ماته در عطر "یرباماته" که با حجم بالایی از نوت های گیاهی، سبز، چای و آکوردهای آروماتیک بر آن تأکید شده و به همراه نوت های پودری و شیرین به زیبایی در قلبی خشک و قدرتمند از چوب ها ادغام شده و در پایه ای از مشک و خزه بلوطی به پایان می رسد؛ این عطر را به یکی از آثار درخشان و تحسین بر انگیز کارنامه لورنزو تبدیل کرد. پس از معرفی این عطر موفق در سال 2001، ویلورزی برای مدتی نسبتا طولانی عطر جدیدی ارائه نمی کند. این گزیده کاری، ریشه در مخالفت ویلورزی با تولید انبوه و مستمر عطر است و به اعتقاد وی، چنین رویه ای، صدمات جبران ناپذیری به جهان عطر وارد می کند. از اینرو، وی به تقویت ایده ها و توسعه روش ها و شیوه های ویژه خود روی می آورد و با تلاش برای ساخت مواد و آکوردهای ویژه، جهان عطر چندین سال از آثار ارزنده و نفیس این خانه ویژه، محروم می ماند.

[caption id="attachment_15872" align="aligncenter" width="300"] لورنزو ویلورسی الموت-Lorenzo Villoresi[/caption]

سال 2006، عطر جدید خانه لورنزو ویلورزی معرفی می شود: "الَموت-Alamut". نمایش زیبا و قدرتمندی از رز با چهره ای لطیف و پودری که با لبه هایی ادویه ای، صمغی و دودی، به شکل هنرمندانه ای با آکوردهای کهربا و چوب صندل ترکیب شده است؛ یک بار دیگر نام لورنزو ویلورزی و خانه عطرسازی او را در کانون توجه دوستداران عطر قرار می دهد. ویلورزی که حالا مسیر خود را یافته و چارچوب های مد نظر خود را در عطرسازی شکل داده است؛ با گزیده کاری و تمرکز بر ساخت آثاری نفیس، پس از معرفی عطر موفق "الموت-Alamut"، بار دیگر به گزیده کاری روی می آورد.

در سال 2010 عطر گل بو و تحسین بر انگیز "ایپربورئا" معرفی شد. ترکیب جسورانه ای از گل های سفید که با میوه ها و میموسا همراه شده و بر بستری از نوت های سبز، با آکورد قدرتمند مشک ترکیب می شود. عطر تحسین شده و بیاد ماندنی "تسئوس-Theseus"، در سال 2011 معرفی شد. نمایش منحصربفردی از وتیور که پس از شروعی پیچیده و قدرتمند از همراهی نوت های ادویه ای با مرکبات و چرم که با پس زمینه ای شور و فلزی جریان دارد، وتیور و پچولی در فضایی خاکی و عمیق، لحظه به لحظه بر عمق و پیچیدگی فضای آغاز می افزایند تا در نهایت، "تسئوس-Theseus" به عطری دلفریب و متفاوت از وتیور تبدیل شود که در پایه ای از وجوه جانوری عنبر و شرینی مطبوع وانیل، رایحه زیبا و جاودانه خود را کامل کند.

"ماره نوسترام"، عنوان مجموعه ای جدید از عطرهای ویلورزی است که در سال 2012 با عطر "آئورا ماریس" معرفی شد. "آئورا ماریس-Aura Maris" عطری تحسین بر انگیز و نشاط آور است که فضایی ساده و مفرح از همراهی مرکبات و نوت های میوه ای با گل نرگس، مشک و نوت های سبز، به نمایش می گذارد. پس از معرفی این مجموعه، در سال 2014 مجموعه جدیدی با عنوان "وینتِیج کالکشن" معرفی شد. مجموعه ای مشتمل بر شش عطر که از میان آن ها می توان به همراهی عنبر سائل با انبوهی از صمغ ها، در فضای پیچیده جانوری، دودی و ادویه ای "آمبرا" و ترکیب اغواگر و دلنشین ایلنگ با وانیل، تونکا و گل های مختلف در "یلانگ یلانگ" اشاره کرد.

[caption id="attachment_15874" align="aligncenter" width="300"] Lorenzo-Villoresi-Kamasurabhi-EdP[/caption]

با پشت سر گذاشتن چند سال پرکار، ویلورزی بار دیگر به گزیده کاری روی آورده و در سال های اخیر، "کاماسورابی-KAMASURABHI" تنها اثر برجسته معرفی شده از این خانه بوده است. ترکیبی فاخر، درخشان و اغواگر از همراهی ایلنگ، مریم و یاس با دسته گلی اسرار آمیز و پیچیده که در نهایت هنرمندی، به پایه گرم و نابی از چرم، پچولی و کهربا ختم می شود.

در امتداد مسیر تاجران اهل توسکان، عطرهای لورنزو ویلورسی، دنیایی بکر را در روایح خود انعکاس می دهند؛ جایی که مواد، عطرها و رنگ های متعلق به توسکان، در هم می آمیزند و با ادویه ها، عصاره ها و لمسی از مشرق زمین، هماهنگ و هم نوا می شوند. از میان نوت های ویژه ای که در ترکیبات بکار می روند، روغن های کمیاب و عصاره های گرانبها از اقصی نقاط جهان، با ترکیب نابی از المان های مختص توسکان، همچون برگ بو، زیتون، سرو و روغن گرانبها و کمیاب ریشه زنبق، متعالی و غنی می شوند. پرداختی فاخر و ستودنی که سبب می شود تا آثار این خانه، بدون توجه به صرف زمان برای ساخت بطری ها و بسته بندی های چشم نواز و فریبنده، عصاره ای از اعجاز و جاودانگی را در خود جای دهند.

عطرهای این خانه معظم، همچنان در نهایت دقت، ظرافت و پرداخت به جزییات و به دور از هیاهو و غوغای دنیای تجارت و رسانه، تحت نظر هنرمند برجسته و جاودانه دنیای عطر، لورنزو ویلورسی، خلق می شوند. آثار عمیق و منحصربفردی که برای درک زوایا، غنا و هنر ناب بکار رفته در آنها، نیاز به صبر، دقت و تعمق است. آثاری که روایح بدیع و جادویی زمان های دور را از قلب تاریخ بیرون می کشند و با بکارگیری مواد مرغوب و کمیاب که در نهایت هنرمندی و در بالاترین سطح کیفی، با یکدیگر ترکیب شده اند؛ دنیایی بکر و اسرار آمیز را برای هر دوستدار عطر و روایح اصیل، به تصویر می کشند.

منبع:fragrantica-luxbuyer-fragrancex

جستجوهای مرتبط:

لورنزو ویلورسی

Lorenzo Villoresi

انواع مشک:

1) مشک حیوانی:

مشک در اصطلاح کلی به ماده ای گفته میشه که در غده یا کیسه ی جنس نر بعضی حیوانات نظیر آهوی مشک- musk deer-، موش آبی و اردک استرالیایی قرار داره که بویی معطر و نافذ و سنگین ایجاد میکنه و در بیس نت یک عطر قرار میگیره.

اما آیا هنوز هم در عطرسازی شاهدش هستیم؟ مسلما خیر. هر کیلو مشک آهوی ختن گاه تا حدود 60 هزاردلار ارزش مالی داره که در نتیجه بیشتر شبیه به شوخی هستش که در عطرها شاهد اون باشیم. ضمن اینکه بخاطر اینکه آهوی ختن گونه ای در معرض انقراضه پس ایفرا - IFRA - اجازه استفاده از اون رو نخواهد داد.

[caption id="attachment_15325" align="aligncenter" width="300"] کیسه یا نافه مشک[/caption]

تشریح بوی مشک ختن اینگونه ست:

شیرین. اورینتال. بالزامیک. حیوانی. غلیظ. قوی. تا حدی پودری

 

2) گیاهی یا فلاوری:

الف- گیاهانی نظیر سنبل ختایی ، سنبل وحشی، کرفس وحشی و نظایر اونها خواص درمانی مختلفی دارن. نظیر استفاده در درمان اختلالات منس و همچنین ضد اسپاسم عضلانی هستن. بعدها ریشه این گیاهان رو تقطیر کردن و یا تحت فشار co2 اسانسش رو تهیه کردن. افشره ای حاصل شد که بویی نظیر مشک داشت. این بو خودش کاملا یک عطر هستش که با بویی تقریبا آروماتیک و چوبی و خاکی شروع میشه و خیلی زود بوی شیرین و پودری میگیره.

مشک در ادکلن آمواژ لیریک از این نوع هستش و همچنین در مونا دی اوریو ماسک و فرنچ لاور فردریک مال و رویال عود کرید.

ب-  عصاره ی دانه ی گیاهی از خانواده پنیرکیان هستش که بویی  کپک گرفته، شیرین، قدیمی، کهنه، حیوانی ، گرم و کدر بسیار با کیفیت و عالی داره. که رایحه ش تمیز نیست.گران هستش و پخش بوی خوبی هم داره.

رفرنس این بو : ماسک کوبلای خان از سرج لوتنس

[caption id="attachment_15653" align="aligncenter" width="518"] دانه های امبرته-ambrette[/caption]

3) مشک سنتتیک:

این مشک رو خب در محیط آزمایشگاه تولید میکنن. سه دسته داره. شامل نیترو. پلی سایکلیک و ماکروسایکلیک. اولی و دومی استفاده نمیشن یا ممنوع شدن. و ناچارا باید ماکرولیک استفاده بشه. مشکل اما اینجاست که کمتر از نیمی از مردم توانایی تشخیص مشک ماکرولیک رو دارن. برای همین عطارها مجبورا از ترکیبی از این مشک ها با مشک های فلاوری استقاده کنن. در توصیف بوش میشه گفت:

شفاف. تمیز. شیرین. میلکی یا خامه ای . سبک. لایت و روشن و تا حدی پودری .

[caption id="attachment_15652" align="aligncenter" width="317"] مشک سنتتیک یا صنعتی[/caption]

نمیشه یه رفرنس براشون معرفی کرد. چرا که عطارها معمولا ترکیبی از مشک سنتتیک و فلاوری رو با هم استفاده میکنن و وجه های مختلفی از اون رو به نمایش میزارن. سر آمدشون: سیلور ماسک نازومتو هستش که کاملا حس روشن و نرم اما فلزی و سبکی داره . پیور دیستنس وایت همچنین از بهترین نمونه های مشک سنتتیک در دنیاست.  که رزی و چوبیه. جادور وویل از دیور هم از نمونه های موفق مشک سنتتیک بشمار میره.

بنده شخصا تقسیم بندی مشک رو قبول ندارم . تقسیم بندی مشک در کتب مختلف اینگونه ست: مشک سیاه. مشک سفید (که دیدم تمیز هم میگن).

مشک سیاه رو همون مشک حیوانی و مثلا مشک ختن میدونن. و به مشک سنتتیک هم مشک سفید میگن. اما این اشتباهه. تعریف واژه ی سفید در زبان تخصصی عطرسازی مشخصه. بلانش یا وایت یا سفید در عطرسازی اشاره به وایت فلاور یا گاها صابونی و آلدهیدی داره. برای اصطلاح تمیز در عطرسازی از واژه ی وایت استفاده نمیشه. بلکه از کلین clean استفاده میشه. پس اصطلاح وایت ماسک برای مشک سنتتیک غلطه . به نظرم باید مشک گروه اول رو مشک حیوانی نامید. مشک سنتتیک رو مشک سیلور(که اشاره ای به فلزی بودن طعم، صنعتی بودن و روشن و لایت بودنش داره) نامید. و مشک حاصل از سنبل وحشی یا کرفس وحشی رو مشک سفید نامید. و امبرته هم مشخصه و به مشک پنیرکی ارجاع داره.

لینکای مرتبط:

مشک طبیعی

مشک

منبع:ایکاروس از انجمن عطر ایران

مشک طبیعی یا مسک -Musk -چیست؟ معرفی مشک و آهوی مشک و چگونگی استحصال آن برای عطر و ادکلن

این مقاله را به خاطر یکی از کاربران سایت آقای سعید وجدانی مینوسم و امیدوارم راهنمای خوبی برای ایشان باشد و سعی میکنم در مقالات بعدی انواع مشک رو معرفی کنم.

مشک طبیعی  -Musk -چیست؟

مشک ماده ایست بسیار معطر و گرانبها و کمیاب و در عطرسازی و داروسازی به کار می رود. این ماده از آهوی مشک - با نام علمی Moschus Moschi Ferus - به دست می آید. آهوی مشک از آهوی معمولی کوچکتر است و شاخ ندارد. بدنش برنگ قهوه ای، دستها از پاها کوتاهتر و دو دندان نیش آن کج و از دهن برآمده است. این نوع آهو در مناطقی همچون تبت، سیبری، شمال غرب چین و برخی مناطق مرکزی آسیا نیز یافت می‎شود. تنها در زمان‎های خاصی از سال، مثلا زمستان‎ها می‎توان مشک را از بدن این آهو به دست آورد. مشک که در اصل به صورت مایع است، در زمستان جامد می‎شود.

[caption id="attachment_15326" align="aligncenter" width="474"] آهوی مشک[/caption]

بین ناف و تخمگاه آهوی نر غده ای است که مشک ترشحات آن است مشک تازه برنگ قهوه ای مایل به سیاه و به شکل لزج و خمیر گونه ی روغنی است در حالت خشک شده برنگ قهوه ای تیره و بشکل ساییده و لخته های شکننده در می آید. شکل کامل کیسه ی مشک(نافه ) گرد است و قطر آن به 3 تا 5 سانتیمتر و وزنش به حدود سی گرم می رسد.

[caption id="attachment_15325" align="aligncenter" width="429"] کیسه یا نافه مشک[/caption]

از مشک ( Musk ) به عنوان عطر استفاده می‌شود. از دیگر کاربرد آن، می‎توان به عنوان داروی آرام بخش و یا برای کاهش سردرد و درمان سرما خوردگی و نیز برای تقویت قلب و معده و چشم نام برد. مشک در طول تاریخ بشریت از خوش‎بوترین و معروف‎ترین عطرها به شمار می‎رفته و امروزه نیز طرفداران خاص خود را دارد.مشک از کلمه‎‎ی عربی “مسک” نشات گرفته است. مشک یکی از معدود عطرهایی است که منشا حیوانی دارد.
آهوی مشک حیوانی است رمنده و دارای بینایی و بویایی و شنوایی قوی. در جنگل های کوهستانی زیست می کند و برگ درخت و علف ومیوه ی وحشی می خورد. معمولاً روز در نهانگاه می خوابد و در صبحدم و غروب به گشت و چرا می پردازد. در سرزمین چین سه نوع آهوی مشک موجود است. یکی بنام آهوی مشک اصلی، دوم آهوی مشکل اسبی و سوم آهوی مشک جنگلی.
آهوی مشک اسبی از همه بزرگتر است و آهوی مشک جنگلی ازهمه کوچکتر. آهوی مشک اصلی بیشتر در استان های شمال شرقی چین زندگی می کند، آهوی مشک اسبی بیشتر در استان های شمال غربی و جنوب غربی، آهوی مشک جنگلی در استان های شمال غربی، جنوب غربی و شمالی و مرکزی چین.
دولت چین برای حفاظت آهوی مشک و سایر حیوانات کمیاب قانونی گذرانده تا مردم به آنها زیان نرسانند. کارشناسان هم موفق شده اند در پرورشگاه ها آهوی مشک را اهلی کنند.
چین از کهن ترین و مهمترین کشورهای مشک خیز جهان به شمار می آید. نزدیک به دو هزار سال پیش چینی ها از مشک در عطر گیری و داروسازی استفاده می کردند. در «شن نونگ بن تسائو جینگ»(shennong Bencaojing)قدیمترین کتاب دارونامه ی دنیا که در سلسله هان (از سال 206 قبل از میلاد تا سال 220 بعد از میلاد )تألیف شده درباره ی مشک چنین آمده است : مشک طعم تند و گرم دارد. چیزهای زیانمند و خواب پریشان را دفع می کند. داروشناسان دوره های بعد اطلاعات بیشتری راجع به مشک بر آنچه در این کتاب آمده افزوده اند. چنانکه امروز مردم به طور کامل و دقیق آن را می شناسند. به غیر از کتاب های پزشکی و داروسازی در کتاب های تاریخی و جغرافیائی و تذکره ها نیز گهگاه مطالبی درباره ی مشک نقل شده است.
پیشینیان در چین مشک را به سه گونه تقسیم کرده بودند. نخست آن که در فصل بهار در نافه ی آهو (کیسه مشک ) انباشته شده. بر اثر درد و خارش ناشی از آن آهو باسم خود مشک را از کیسه دفع می کند. بوی و تأثیر این قسم مشک بسیار قوی است و جایی که افتاده باشد گیاه پیرامون آن نمی روید. این بهترین نوع مشک به شمار می رفت و قیمت آن با مروارید برابر بود. دوم آن که پس از شکار آهوی مشک، نافه رابریده جدا می ساختند. این قسم مشک نیز ممتاز است. سوم مشکی بود که از اسپرز و جگر لاشه ی آهوی مرده به دست می آوردند. این ماده نیز بوی خوش می داد و کاربرد داشت، ولی عطر و اثر آن کم بود. امروز در چین کارشناسان با روش دیگری مشک را به دست می آورند. در پرورشگاه هر سال به هنگام پر شدن نافه آهوی نر از ماده مشک، متخصصان با قاشقک مخصوصی مشک را از کیسه در می آورند. این کار معمولاً هر سال یک تا دوبار در روزهای خنک تابستان انجام می شود و به آهوی مشک زیانی نمی رسد.
گفته اند در باغ سلطنتی سلسله ی تانگ آهویی بنام آهوی مشک روان (مایع) پرورش داده می شد. نافه ی این آهو پر از آبی می شد از مشک معمولی بویاتر. اگر قطره ای ازآن را در یک سطل آب می ریختند و با آن رخت می شستند، آن لباس تا وقتی هم که فرسوده و کهنه می شد باز سخت معطر و خوش رایحه بود ،اما بعدها از این نوع آهوی مشک ذکری در میان نیامده است.
در زمان قدیم بخصوص در قرن سوم و چهارم میلادی در میان طبقه ی اشراف کاربرد مشک رایج بود. آنان در زندگی روزانه از چیزهای مانند بالش، کیسه ی مشک آگین، مرکب تحریر و بند جامه که با مشک آغشته می شد استفاده می کردند.

مشک ختن و آهوی ختن در منابع ایرانی

ختن در جنوب غربی استان سین جیانگ(سنجان )واقع است و از دیرباز به صدور یشم و تولیدات ابریشمی معروف بوده است با آنکه در منابع ایرانی امتیاز ختن در داشتن آهوان مشکین و نافه ی ختن و صدور مشک از آنجاست و همین ارتباط مشک باختن موجب شهرت آن در دنیای قدیم شده که حافظ می گوید:«مژدگانی بده ای خلوتی نافه گشای/که زصحرای ختن آهوی مشکین آمده جای شگفتی است که هیچ کتابی از منابع چینی به صدور مشک از ختن و مشک خیزی آنجا اشاره نشده است.

چون ختن از مهمترین شهرهای جاده ابریشم بود، کالاهای تجارتی معمولاً نخست در این شهر جمع می شد بعد به نواحی غربی مختلف صادر می گردید. وضع صدور مشک همینطور بود چون مشک بیشتر از راه ختن وارد ایران می شد، ایرانیان آن را مشک ختن می خواندند و کم کم گمان می کردند که ختن زیستگاه آهوی مشک است